Η οικογενειακή διαμεσολάβηση είναι μια διαδικασία επίλυσης διαφορών εκτός δικαστηρίων, εστιασμένη σε θέματα που αφορούν την οικογένεια.
Μέσω αυτής της διαδικασίας, οι συμμετέχοντες σε οικογενειακές διαφορές εργάζονται μαζί με έναν ανεξάρτητο και καταρτισμένο διαμεσολαβητή σε ένα περιβάλλον που είναι ταυτόχρονα ασφαλές και υποστηρικτικό, προκειμένου να εξευρεθούν λύσεις που να γίνονται αποδεκτές από όλους για τις διαφορές που τους απασχολούν.
Η διαμεσολάβηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες περιπτώσεις οικογενειακών διαφορών, όπως σε διαζύγια, συζυγικές διαφορές, ζητήματα γονικής μέριμνας, κληρονομικές διαφορές και διαφορές μεταξύ γονέων και παιδιών, προσφέροντας έτσι μια εναλλακτική στην πιο δαπανηρή και συχνά πιο συγκρουσιακή δικαστική διαδικασία.
Οι κύριοι λόγοι για την προτίμηση της οικογενειακής διαμεσολάβησης περιλαμβάνουν την προώθηση μιας ειρηνικής επίλυσης, την ανεύρεση λύσεων που είναι αμοιβαία ευνοϊκές και λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες όλων των μερών, την διατήρηση των οικογενειακών σχέσεων, την ταχύτητα και την ευελιξία της διαδικασίας, την εμπιστευτικότητα και το χαμηλότερο κόστος σε σύγκριση με την δικαστική διαδικασία.
Η οικογενειακή διαμεσολάβηση πραγματοποιείται μέσω μιας σειράς συνεδριάσεων υπό την καθοδήγηση ενός ειδικού διαμεσολαβητή. Ο ρόλος του διαμεσολαβητή είναι πολυδιάστατος και περιλαμβάνει:
- Την προώθηση της ανοικτής και αποτελεσματικής επικοινωνίας μεταξύ των οικογενειακών μελών.
- Τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα συναισθήματα και ανησυχίες.
- Την ενθάρρυνση των μελών να επικεντρώνονται στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους.
- Την υποστήριξη στην εξεύρεση δυνατών λύσεων.
- Τη διευκόλυνση της ανταλλαγής ιδεών και προτάσεων για την επίτευξη συμφωνίας, χωρίς να επιβάλλεται λύση από τον ίδιο.
Ωστόσο, η διαμεσολάβηση δεν θεωρείται κατάλληλη σε κάθε περίπτωση. Ειδικότερα, δεν συνιστάται όταν υπάρχουν:
- Περιστατικά βίας ή κακοποίησης στο ιστορικό των σχέσεων.
- Έλλειψη επικοινωνίας λόγω ασυμβατότητας χαρακτήρων.
- Ψυχολογικές διαταραχές που αποτρέπουν την ενεργή συμμετοχή στη διαδικασία.
- Σημαντική ανισορροπία δύναμης μεταξύ των συμμετεχόντων, καθιστώντας δύσκολη την επίτευξη μιας δίκαιης συμφωνίας.