Σύμφωνα με το ελληνικό νομικό πλαίσιο, η επίβλεψη και η φροντίδα των παιδιών ανήκουν σε και τους δύο γονείς, εκτός αν υπάρξει συμφωνία για διαφορετικό τρόπο καθώς και αν το δικαστήριο αποφασίσει διαφορετικά.
Αυτή η φροντίδα περιλαμβάνει την αναλογική διαχείριση των καθημερινών αναγκών των παιδιών, όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η ψυχολογική κατάσταση, καθώς και άλλα σχετικά θέματα. Επιπλέον, περιλαμβάνει τη διαχείριση της περιουσίας του παιδιού και τη νομική εκπροσώπηση του.
Σε περίπτωση που η μητέρα διαπιστώσει ότι υπάρχει ανεπαρκής φροντίδα για τα παιδιά, υπάρχει η δυνατότητα να αποσταλεί αίτηση για την ανάκληση της επίβλεψης. Σύμφωνα με το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα, η έλλειψη αρκετής φροντίδας περιλαμβάνει παραβίαση των γονικών καθηκόντων, ασυλία των γονικών δικαιωμάτων, ή αδυναμία των γονέων να πληρούν τα καθήκοντά τους.
Παραδείγματα ανεπαρκούς φροντίδας περιλαμβάνουν:
Αμέλεια στην παροχή βασικών αναγκών, όπως διατροφής, υγιεινής και ιατρικής φροντίδας, στα παιδιά.
Κακοποίηση ή κατάχρηση των παιδιών.
Παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών, όπως εκπαιδευτικά δικαιώματα, θρησκευτική ελευθερία ή ελευθερία έκφρασης.
Εκτίθεση των παιδιών σε επικίνδυνες ή βλαβερές συνθήκες.
Η απόφαση για την ανάκληση της φροντίδας της μητέρας πρέπει να εκδοθεί από το δικαστήριο, με βάση τα συμφέροντα των παιδιών, τα οποία θεωρούνται κρίσιμα για τη λήψη αυτής της απόφασης.
Στην πραγματικότητα, η ανάκληση της γονικής φροντίδας από τη μητέρα είναι μια σπάνια διαδικασία. Συνήθως, οι δικαστές προτιμούν να διατηρήσουν την γονική φροντίδα και στους δύο γονείς, ακόμη και αν ένας από τους δύο έχει διαπράξει αδικήματα. Αυτό συμβαίνει επειδή θεωρούν ότι είναι σημαντικό για το παιδί να έχει επαφή με και τους δύο γονείς του, προκειμένου να αναπτύξει μια ισορροπημένη προσωπικότητα.
Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου η κακή φροντίδα της μητέρας είναι εξαιρετικά σοβαρή, το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την ανάκληση της γονικής φροντίδας. Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις όπου η μητέρα έχει κακοποιήσει ή εγκαταλείψει το παιδί της, το δικαστήριο είναι πιθανό να αποφασίσει ότι το συμφέρον του παιδιού εξυπηρετείται καλύτερα αν φροντίζεται από τον άλλο γονέα ή από τρίτο άτομο.
Καταλήγοντας, η ανάκληση της γονικής φροντίδας από τη μητέρα είναι δυνατή μόνο εάν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις κακής φροντίδας. Το δικαστήριο λαμβάνει αυτήν την απόφαση βασιζόμενο στο κύριο κριτήριο, που είναι το συμφέρον του παιδιού.